زمانی می توانیم روی محصولی نام ارگانیک قرار دهیم، که در هنگام پرورش آن محصول، به هیچ نوع سم یا کود شیمیایی آلوده نشده باشد. پس اگر خواهان محصول ارگانیک هستیم باید از بین بردن آفات مزارع، ویلا باغ و گلخانه ها را به وسیله حشرات آفت خوار انجام دهیم. این حشرات می توانند بدون ایجاد آلودگی، از ضرر رساندن آفات به گیاهان و محصولات جلوگیری کنند.
اگر در باغ ویلا و مزارع از سموم و آفتکشها استفاده نشود، قارچها و آفتها تمام محصولات و گیاهان را از بین می برند، اما اگر کنترل آفات به شکل بیولوژیک انجام شود و از دشمنان طبیعی برای از بین بردن آفات برگ، ساقه و میوه استفاده شود، بدون آسیب دیدن محصول، همزیستی متقابل با گیاه برقرار می شود.
کفشدوزک های شکارگر جزو دشمنان طبیعی آفات محسوب می شوند و حدود ۲ هزار گونه از آنها در دنیا شناسایی شده است. از کفشدوزک برای کنترل شته، کنه و آفات مکنده در ویلا باغ و مزارع استفاده میشود.
کفشدوزک ها در میان کلنی های شته‌ها تخم‌گذاری می‌کنند. از این راه زمانی که تخم ها شکسته میشوند، لاروهای کفشدوزک به سرعت غذا خوردن را آغاز می کنند. نوع خاصی از این کفشدوزک ها که در ایران هم پرورش می یابد با نام «کریپتولموس» شناخته شده و در باغات چای و مرکبات نقش مبارزه با آفات را ایفا می کند.
یکی از انواع چای، چای ارگانیک می باشد که از دلایل تولید این چای، وجود کفشدوزک کریپتولموس است. اگر این کفشدوزک ها به موقع و با مقدار کافی در باغات چای به کار برده شوند، استفاده از هیچ نوع سمی توجیه پذیر نیست. زیرا این حشره نسبت به سموم و آفتکشها بسیار حساس است.
اولین مرحله برای پرورش کفشدوزک، تامین غذای مورد نیاز این حشره است. غذای این حشره شپشکهای آرد آلود در کدو یا جوانه سیب زمینی می باشد. ابتدا باید کدو یا سیب زمینی سالم و بدون پوسیدگی تهیه و آنها را آلوده به شپشک کنید. البته روش دیگری هم وجود دارد که آن، تهیه ی این آلودگی کلنی شکل از مراکز تحقیقات گیاه پزشکی و یا پرورشی به مقدار مورد نیاز است.
باید بدانید غالبا در هر هکتار باغ چای، حدود ۱۶هزار بوته چای کاشته میشود. به طور متوسط برای هر بوته حداقل ۴ کفشدوزک نیاز داریم. اگر یک چهارم از این تعداد بوته آلوده باشد در نتیجه این باغ چای به ۱۶ هزار کفشدوزک نیاز دارد. با محاسبه ی هزینه ی تهیه این تعداد کفشدوزک، به این نتیجه می رسیم که استفاده ازاین حشره به جز مزایای ذکر شده قیمت پایین تری نسبت به آفت کش های شیمیایی دارد. به علاوه کفشدوزک ها بر خلاف عاری بودن از آلودگی، تنها بر بوته های هدف متمرکز میشوند، اما در سمپاشی، باغدار مجبور است کل بوته را به سم آغشته کند تا شپشکها از بین بروند.
کفشدوزک ها از دشمنان طبیعی شته ها هستند. برخی از گونه های کفشدوزک ها مثل کفشدوزک هفت نقطه هستند که در هر دو مرحله لاروی و مرحله حشره کامل از شته ها تغذیه می کنند و از عوامل مهم کنترل بیولوژیک شته ها می باشند. نکته مثبت درباره ی کفشدوزک ها این است که از انواع شته ها تغذیه می کنند و تغذیه ی آن ها تنها از یک نوع خاص نیست. برای مثال اگر در محوطه ی یک ویلا باغ فقط دو یا سه نوع کفشدوزک رها شوند، تمام شته ها را از بین می برند. کفشدوزک هفت نقطه ای از حدود 50 نوع شته تغذیه می کند و به این دلیل پلی فار نامیده میشود. تغذیه لارو حشرات بالغ از انواع شته های آزاد، گالزا و حتی شته های ریشه، شپشک های نباتی، پسپل ها، تخم و لارو جوان سایر حشرات است. هر کفشدوزک در دوره لاروی هزار و هر حشره کامل تا 9000 شته را شکار میکند.
زمانی که کفشدوزک ها به صورت حشره کامل در می آیند، در پناهگاه هایشان که شامل زیر پوست درختان و شکاف دیوارها می شود، زمستان را می گذرانند. هنگامی که بهار می رسد و دما 12 درجه سانتیگراد می شود، کفشدوزکها از پناهگاهها خارج شده و شروع به تغذیه می کنند. پس از آن، حشرات بالغ جفت گیری کرده و در دمای 20 تا 30 درجه سانتی گراد و بعد از 4 روز تخم گذاری می کنند. تخم ها به صورت دسته ای زیر برگهای گیاهان جای گیری می کنند. لاروهای جوان از تخم بیرون می آیند و در قسمت های مختلف گیاه مشغول پیدا کردن طعمه می شوند. این حشره ها دارای 3 تا 5 نسل در سال هستند.
کفشدوزک ها علاوه بر آفت خواری، هم نوع خواری هم می کنند یعنی در صورت کم یاب شدن غذا، هر کاری برای زنده ماندن انجام می‌دهند. کفشدوزک گرسنه در صورت مواجهه با یکی از هم نوعان خود، آنها را نیز یک وعده غذایی محسوب می کند. کفشدوزک های تازه به بلوغ رسیده یا لاروهای تازه پوست انداخته به حد کافی برای جویدن نرم هستند. تخم‌ها یا شفیره ها نیز منبع تأمین پروتئین برای کفشدوزک هایی است که سهم شته‌هایشان را تمام کرده‌اند.